Ranking filmów marzec/kwiecień

#1

„Historia Roja”.
Polacy słyną z dobrych filmów wojennych. Ciekawe czy Jerzy Zalewski to potwierdzi.

#2

“Zoolander 2”
Ben Stiller, Owen Wilson. Czy Zoolander podoła zadaniu i uratuje najpiękniejszych na świecie ludzi ?

#3

„Wstrząs”
Co tak naprawdę kryje za sobą brutalny football amerykański ?
Will Smth jako Dr. Bennett Omalu.

#4

„Bóg nie umarł 2”
Czy warto ukrywać to w co się wierzy ?

#5

„Opowieść o miłości i mroku”

-------------------

Coś nowego w tej serii. A mianowicie: „Co polecam”

Dziś polecam wam komedię, która doprowadziła mnie do łez.

Ekranizacja jednego z komiksów MARVELA.

DEADPOOL

Weronika ;)

Może temat zbliżony do tego z poprzedniego numeru Gimzetki, ale jednak bardzo aktualny. Cytat z tytułu nie odnosi się tylko do czyjejś śmierci, jednak najczęściej jest tak rozumiany. Dlaczego? Bo śmierć to ostateczność, nie jest to rozstanie, po którym możemy zostać przyjaciółmi, możemy przeprosić i zacząć wszystko od nowa.

Dlaczego akurat ten temat? Albo mi się wydaje, albo ostatnio poumierało dużo osób

( nie tylko z naszego otoczenia), ale również małżonkowie znanych ludzi (m.in. mąż Celine Dion)

Na początku wyobraźmy sobie taką niezbyt miłą sytuację:

Jesteście na imprezie ze znajomymi. Budzicie się rano i bardzo boli Was brzuch, chodzicie zgięci w pół, a nawet najlepsze leki przeciwbólowe nie pomagają. W końcu z powodu utraty przytomności i upadku ze schodów trafiacie do szpitala. Badania pokazują, że pękła wam wątroba. Natychmiastowa operacja, podczas której musicie mieć mniej narkozy niż zwykle, bo jesteście na granicy śmierci. Podczas operacji Wasze ciało popada w śpiączkę, ale mózg jest świadomy. Słyszycie słowa lekarzy, że to nie wątroba tylko coś innego i w każdej chwili możecie umrzeć. Walczycie. Próbujecie złapać pielęgniarkę za rękę, lecz Wasze ciało nie reaguje. Czujecie każde nacięcie. Operacja dobiega końca. Niczego nieświadomi lekarze mówią Wam, że były minimalne szanse, że przeżyjecie operację. Udało się.

N.N.

Talent to nie tylko ładne rysunki, piękny głos, czy poczucie rytmu. Każdego dnia odkrywamy w sobie coś nowego, nowe umiejętności, hobby. Jednak czy warto pozostawiać swoje odkrycie zakurzone w kącie pokoju ? Otóż nie ! Świat jest pełen ludzi, każdy z nich ma swój dar, skryty, albo i nie. Pokazując swoje umiejętności pozwalamy im się kształtować. Ludzie podpowiadają nam, rzucają słowa przydatnej uwagi. Nie bójmy się uwagi, ona tylko nam pomaga. Co zrobić jeśli nie chcemy się ujawnić ? Boimy się, że nie jesteśmy tacy dobrzy ? Bez obaw, nie od razu Rzym zbudowano. Wszystko potrzebuje lat praktyki. Nie od razu potrafiliśmy chodzić, tak samo jednym machnięciem pędzla nie namalujemy Mony Lisy. A co jeśli nie potrafię wybrać ? I tu jest pies pogrzebany ! Co z tego, że lubisz dwie rzeczy. Można łączyć przyjemne z pożytecznym, możemy tańczyć, śpiewać i jednocześnie rysować. Jaka nam z tego wyjdzie abstrakcja ? Nie ważne, przynajmniej mamy z tego „radochę”. Właśnie po to jest talent, aby się nim cieszyć, aby czerpać dzięki niemu z życia pełną piersią. Szukamy swojej iskierki, a kiedy ją znajdziemy, życie otwiera przed nami wielkie drzwi, a za nimi jest tysiąc możliwości. Wystarczy tylko rozwinąć żagle. Więc jak jest z tobą czytelniku ? Otworzysz się na świat ? Osobiście polecam.

Werka

Fotoreportaże z naszych występów są często prezentowane na

W lutym br. dotarła do naszej szkoły radosna nowina: uczennica klasy 6a Julia Hanzel została laureatką Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego
z Języka Polskiego.

Droga do tego zaszczytnego tytułu nie była łatwa. Do każdego z trzech etapów konkursu Julia musiała przeczytać dodatkowe lektury oraz wykazać się wiedzą z literatury, kultury i gramatyki. Jednak zamiłowanie do czytania, pasja , ciekawość świata i jego odkrywania, pracowitość, talent i determinacja naszej laureatki pozwoliły jej odnieść sukces. W przygotowaniu do kolejnych etapów konkursu pomagała uczennicy nauczycielka języka polskiego mgr Ewa Chojnacka.

31 marca br. Julia wzięła udział w Gali laureatów, gdzie otrzymała zaświadczenie o uzyskaniu tytułu laureata i przyjęła gratulacje z rąk Śląskiego Kuratora Oświaty p. mgr Urszuli Bauer. 

GRATULUJEMY!

/ZDJĘCIA Z GALI/

Stanisław Staszic powiedział kiedyś:

,, Talent to kawałek szlachetnego , lecz surowego metalu. Ale dopiero ciężka praca go obrobi''.

KATEGORIA PLASTYCZNA :

Obietnice nic nie warte. Słowa wpadające w przepaść, tyle jestem warta. Przepadłam. Ten ohydny kłamca i manipulant nie odezwał się do mnie ani jednym słowem. Czy się tym przejmuję? Tak, złość zżera mnie od środka, ale nie pokazuję tego, po co. Spojrzałam na monitor komputera. Już ósma ! Biegnę po schodach ubierając koszulkę na odwrót. Podobno to przynosi szczęście, jeśli ktoś wieży w zabobony. Ja nie wieżę, ale jeśli już nic nie pomaga, trzeba sięgnąć po środki ostateczne. Przebiegając przez pokój zauważyłam rodziców popijających poranną kawę na tarasie i pomyślałam: „Czy ja kiedyś też tak będę robić?”.
 –Gdzie idziesz?! –tak, tak, mój tata i ten jego szósty zmysł.

 –Do biblioteki. Chcesz coś? –odwrócił się i zza jego ramienia wyłonił się gęsty, czarny wąs i wielki, szpiczasty nos. 

–Do biblioteki? Podejdź tu, sprawdzę czy nie masz gorączki. – bardzo śmieszne. Nie jestem molem książkowym, ale lubię od czasu, do czasu zajrzeć w jakąś książkę. Wybiegłam z domu, trzaskając drzwiami z impetem. Po chwili odwróciłam się z myślą czy czasem nie stłukłam szyby, albo że to niegrzeczne. Szłam przez jasno oświetlony, długi korytarz, na samym końcu stały drzwi z wielkim napisem „BIBLIOTEKA”. 

–Dzień dobry. –zza grubej książki wysunęły się najpierw okulary z grubymi szkłami, potem mały, drobny nos, a na samym końcu czerwone jak korale usta. 

–Dzień dobry. Czego szukasz? –sama nie wiedziałam. Może coś z fantastyki ? Horror? Science Fiction? Albo Dramat? Mały wyciskacz łez mi nie zaszkodzi.
 –Gdzie znajdę jakiś dobry dramat? –bibliotekarka wytrzeszczyła oczy, może dla tego, że czytała „Pamiętnik”. 
–Alejką prosto i w lewo. –wybrałam parę pozycji po „DRAMATY”, usiadłam przy wolnym stoliku i próbowałam zdecydować się na jeden. Poczułam na plecach obcy oddech. 

–Wybrałbym osobiście ten. –usłyszałam obcy głos, męski głos. Wskazał na książkę o której nawet nie pomyślałam. Obróciłam się na krześle, musiałam zobaczyć kto to taki. Moim oczom ukazał się wysoki blondyn o niebiesko-szarych oczach.

–Przepraszam, pewnie wyszedłem na psychopatę. –obraz Alka nagle prysnął z mojej głowy. –Nie, skąd. Możesz usiąść, miejsce jest wolne.

N.N